Granny Canaria en de Paringsdans

Dag 1, Jeroen en Ik zijn weer wakker, de bedden liggen heerlijk en ben er maar twee keer bijna uit gevallen. Tijd om onze eerste blik te werpen op Gran Canaria by daylight en WAUW! die hadden we even niet zien aankomen , het schijnt dat ze zeezicht hier wel heel letterlijk nemen. Op nog geen 10 meter lopen staan we vanaf het restaurant in de zee.

Tijd om te ontbijten. Half 9 leek ons een mooie tijd. Ook omdat we om 9.00 uur nog een welkomstbijeenkomst hadden met onze reisleider. Het restaurant was nog vrij rustig. Nadat we beiden ons bordje gevuld hadden schoven we aan een tafeltje, lekker in de zon, aan de rand van het zwembad. Nog geen hap genomen toen we hoorden "Hallo jongens, lekker hè dat ontbijt hier" daar was ze dan! GRANNY CANARIA!
Zij is de vrouwelijk helft van het ouderlijke echtpaar dat tegelijk met ons aan kwam bij het hotel. Lief mens maar oh waar komt ze toch steeds vandaan.

Na ons ontbijt en de verkoopbijeenkomst, wat achteraf eigenlijk het doel van de welkomstbijeenkomst bleek te zijn, een soort tupperwareparty voor vakantiegangers, alles heeft zogezegd kwaliteit, besloten we er lekker op uit te gaan, een grote wandeling om de omgeving te leren kennen. We moesten ook nog opzoek naar een zwembroek voor Jeroen, want die lag nog in Nederland. Eenmaal in het "centrum" vanArguineguin, 2 winkels en een fruitkraam, aangekomen, hadden we een zwembroek gevonden. De kwaliteit was te vergelijken met die van de Wibra en dan nog slechter. Toen we vroegen wat dit moest gaan kosten sloegen we even achterover: "45 euro" voor waar je in Nederland bij de Zeeman nog geen 5 euro voor betaald. Nadat we de verkoper dat wijs hadden gemaakt, raakte hij licht geïrriteer; dit was toch wel super deluxe kwaliteit. Wij bleven bij 10 euro. De man ging van 45 euro naar 25 naar 20 naar 15 en zijn laatste bod 10 euro + 5 euro voor zijn biertje, want wij gaan iemand zijn bier betalen op onze vakantie, NO WAY! Dan maar geen zwembroek.
Uiteindelijk hebben we tijdens de wandeling in een leuk boetiekje een mooie zwembroek gevonden voor Jeroen.
Tijdens de wandeling hebben we heerlijk genoten. We zijn bij de haven geweest, hebben over het strand gelopen en heerlijk op een bankje naar het geluid van de zee geluisterd, prachtig!

Eenmaal terug bij het hotel om te lunchen en nog met een drankje aan het afkoelen hoorde we in de verte "hallo jongens..!" Oh ohhh daar was ze weer: Granny Canaria! Ze vertelde ons welk eten we toch echt moesten proberen want dat was echt super lekker. Na 10 minuten ja.. Hmm..echt..wauw... Gezegd te hebben konden we eindelijk eten halen. Het gepoch van Granny over de kip viel niet op z'n plaats, de kip was droog en had een hoop losse botjes.. Onze aanrader is deze niet te nemen.

Daarna kwam het meest geweldige moment van de dag, wij waren toe aan ontspanning en die vonden wij! In de kelder van het hotel bevind zich een heus Spa resort met therapiebaden, regenbaden, sauna's, stortdouches, een sneeuwcabine, een binnenstrand en een mini Dode Zee. Vooral het laatstgenoemde was zalig. Drijven op het water zonder hier moeite voor te hoeven doen. Zo merk je helemaal niets van die extra vakantiekilo's, haha.

Na deze heerlijke relaxmiddag en een goede schrob beurt op onze kamer was het tijd om te eten. Het was te hachelen PUNT. Met nog een hap vlees in m'n keel schrok ik van het schuifelende geluid waar onze oren in middels op gespitst staan, daar was ze weer! Er was geen tijd meer om te vluchten. Granny liep naar ons toe, wij zagen ons eten alweer koud worden. Gelukkig zei ze meteen: "Ik kom nu niet bij jullie zitten hoor," opgelucht konden we weer snel ons eten hervatten. Het eten smaakte heel anders nu we het warm konden op eten.

De avond.. Dat was me er een! Een echte avond zoals jonge mensen die door komen, inderdaad! Met Piano muziek en Bingo!

Onder het genot van sangria en live piano muziek vond er ineens een spontane dans plaats; de bejaarden stonden op en begonnen schuifelende vormen aan te nemen in de zaal. Het was fijn dat ze zo'n fijne tijd hadden. Wij vonden het vooral jammer dat National Geographic niet aanwezig was om deze paringsdans van een nog nader te bepalen diersoort in hun oorspronkelijke habitat vast te leggen. Alle soepelheid was verdwenen en er vond de ene spectaculaire schijnbeweging na de ander plaats. Speciaal voor jullie heb ik dit fenomeen op beeld vast gelegd, ik heb mijn leven gewacht om deze gevaarlijke diersoort vast te leggen op beeld. Geen dank!

Na dit geweldige momentje van onze avond waarvan wij dachten dat niets dit meer kon evenaren was het zo ver.. DE BINGO! Jeroen moest en zou mee doen. Met de bingokaart in onze hand, een drankje en gestald in een stoel waren wij er klaar voor.. De hoofdprijs; champagne. Helaas verliep het beroerd en verloren we. Nadat de prijs voor de horizontale lijn naar Rita ging en de hoofdprijs naar België, dropen we teleurgesteld af.

Om ons verlies te verwerken zijn we maar richting onze kamer gegaan om daar onze dag af te sluiten. Slaap lekker en tot morgen.