Patty Brard en de gevaarlijke klif

(Marc)
Dag 4, de nachten lijken steeds warmer te worden. Gelukkig begon het in de avond goed te waaien. We besloten even de deuren open te zetten waardoor het iets aangenamer werd in het appartement.

Voor vanochtend hadden we afgesproken onze reisleider op te zoeken. Toen we beneden kwamen konden we de man in kwestie nergens vinden. Erg jammer want Jeroen en ik wilden als echte toeristen (inclusief rugtas en sandalen met sokken) mee gaan met een excursie naar de hoofdstad Las Palmas. Het is ons niet gegund.

We besloten het van ons af te zetten en richting het ontbijt te gaan, hier was de assistent bedrijfsleidster aanwezig die ons van de week nog zo vriendelijk op onze kamer gebeld had met de boodschap "of we onze handdoek heel snel van het balkon zouden willen halen" SIR YES MAM! Daar stond ze dan observerend tussen mij en mijn flensjes; de drang om haar met d'r hoofd tegen die glazen wand aan te drukken was groot. Maar goedaardig als ik ben vandaag zette ik dit ook van mij af.

Eenmaal aan ons ontbijt heerste er een onherkenbare rust, ondanks het continue mekkerende Italiaanse echtpaar was er nergens een teken te bekennen van Granny.. Ik maakte ¥me zorgen, zou alles wel goed met haar gaan?!

Na ons ontbijt besloten we te gaan zwemmen, althans Jeroen. Ik had even zin in een lui moment, lekker op het ligbed bij het zoutwaterbad neergedoken met een tijdschrift ontspannen. Al snel kwamen er meer mensen Jeroen vergezellen in het water. Aangezien Jeroen achter een steen lag, nee niet onder, kon ik hem niet zien. Jeroen besloot via het raam naar mij te zwaaien, ik zwaaide terug naar zijn weerspiegeling. Één van de aanwezige dames dacht dat ik naar haar aan het zwaaien was en keek mij raar aan. Jeroen deed er nog een schepje boven op door een kus gebaar te maken. Ik deed dit terug. De vrouw wist niet meer waar ze moest kijken, want het was haar toch nog nooit over komen dat ze sjans met een jonge man, laat staan een man die de Cosmopolitan leest.. How gay! Haha

Na Jeroen zijn Spa moment besloten we de zon op te zoeken. Met een stuk pizza en een drankje lagen we lekker in de zon. Zo uit het niets hoor ik: DEUTSCH?! Ik schrok en dacht "wat is dit nou weer" een Vlaamse vrouw van middelbare leeftijd die zomaar tegen mij begon te praten.
(Jeroen)
Binnen no-time legde ze haal hele levensverhaal op tafel. Het startte met haar man uit Brugge en daarna ging het over de city trips die ze recent gemaakt hadden naar Berlijn, Amsterdam en Londen. Maar omdat het iedere keer regende, zochten ze nu de zon op. Toch was Amsterdam wel hun meest bijzondere city trip geweest. Met name een ritje dat ze in januari in tram 16 maakten. Ze stond met haar man in die tram toen plots een vrouw van Surinaamse komaf tegen haar man aanviel. Maar geen nood: "Mijn man is gelukkig medicus. Hij dacht eerst dat het om een epileptische aanval ging omdat ze allemaal schuim om haar mond kreeg. Maar het bleek een hartaanval te zijn, hartstikke dood." Ons vertrouwen in de Belgische medische sector is direct geïmplodeerd...

(Marc)
Deze dag was tot nu toe onze eerste relax dag, alles verliep soepel en we waren zonder gekke gebeurtenissen al tot 15:00u de dag door gekomen. We besloten naar de kamer te gaan, eind van de middag zouden we op worden gehaald door een kennis van mij die op Gran Canaria woont. Wij besloten ons vast klaar te maken zodat we er weer oogverblindend uit zouden zien. We hadden nog wat tijd over en besloten even rustig op bed te gaan liggen, even nog ontspannen. Jeroen viel zelfs in slaap.

(Jeroen)
Marc maakte me wakker met teleurstellend nieuws, de 'taxi' was moe van het harde werken en onze trip naar Playa del Inglés ging niet door. Balen. Het uurtje tot het eten hebben we toen maar opgevuld inde speelhal. ik hebb Mrc leren poolen en hij had het al zo snel onder de knie dat hij van mij won. Ook hebben we shuffle board gespeeld en leefde een oude liefde, flipperen, weer op. helaas was de kast dramatisch, maar gelukkig kun je tegenwoordig via de Ipad zo 101 verschillende kasten downloaden. mooi voor de terugweg!
Toen naar het eten. En daar zat Granny gelukkig ook te dineren, samen met haar man Tom. Om de rollen eens om te draaien, en ook omdat we ons toch wel wat zorgen hadden gemaakt, besloot ik maar eens naar hun toe t slopen tijdens het eten en een praatje te maken. Het hoeft ten slotte niet altijd van één kant te komen.

Zoals gezegd geen taxi. Ineens lag er een lege avond aan onze voeten. Om die voetjes niet al te veel te sparen, maakten we na het avondeten een wandeling lang de kust, maar nu de andere kant op, de kant die we nog niet ontdekt hadden. Het begin was eenvoudig en goed begaanbaar, maar toen we even van het gewone pad afweken en over rotsen vlak langs het water klauterden op onze slippertjes, werd het echt gevaarlijk. We kwamen zelfs langs een bord met de tekst 'gevaarlijke weg' (niet gelogen) en delen van het 'pad' waren ingestort. Even dachten we dat dit onze laatste vakantiewandeling ooit zou worden, maar heldhaftig doorzettingsvermogen hielp ons hier doorheen. Dit eenmaal overleeft hebbende was de terugweg over het echte looppad vrij saai.

Terug in het hotel stonden we voor de keuze: of ons weer aansluiten bij de animatie gericht op de seniorendoelgroep of... Tja een andere keuze was er bij het hotel niet echt. Toen we ons moed aan het indrinken waren met een lekkere Irish coffee, kwamen gelukkig de drie jongelui uit Almere. We gingen bij hen zitten en maakten ons klaar voor de variétéshow die op het programma stond. We waren, net als ons medemensen die daar al een paar uur zaten te wachten, natuurlijk razend benieuwd.

22.00 uur, het gordijn ging open en wat schetste onze verbazing? Patty Brand kwam optreden! Nou ja, niet de echte Patty, mar samen met haar twee collega's keken we naar een soort LUV light. Patty leek erg goed, niet alleen qua uiterlijk, maar vooral ook qua motoriek. We lagen helemaal dubbel. De pasje die door het drietal gedanst werden, waren wat basaal en onze recensie zou niet zo positief zijn mocht Albert Verlinde er ons namens RTL Boulevard naar vragen.

Maar na een paar liedjes veranderde het genre. Annie van de Matie die overdag geweldig met de kinderen omgaat en hen op een hele leuke manier door het recreatieprogramma heen loodst, kwam ineens in een bijzonder sexy en weinig verhullende outfit met veel gebreeuwd en sexy pasjes het podium op. De sfeer veranderde naar die van, zoals wij veronderstellen dat dat zou moeten zijn, een stripclub. De kunstgebitten in de zaal begonnen spontaan de klapperen! Van de heren dan. Bij sommige dames zag je direct het gezicht verstrakken. Hen hoorde je denken: "Dat heeft zo'n meisje toch niet nodig." Maar eerlijk is eerlijk, ze maakte er een geweldige show van. Het contrast werd nog groter toen de drie dames van LUV light even later de slotact gezamenlijk dansten. Even hadden wij nog de hoop dat 'Patty' in dezelfde outfit op het podium zou komen als 'Annie', maar helaas. Desalniettemin leverde ze ook zo leuk fotomateriaal op.

De animatie sloot af en wij daarmee ook. We vinden het super leuk dat we elke keer die enthousiaste reactie op onze reisblog krijgen. Vooral doorgaan, zouden we zeggen. Tot morgen!